اعتراضات حامیان عمران خان: مسدود شدن راه‌ها، قطع اینترنت و بحران زندگی در اسلام‌آباد و راولپندی
خبرگزاری پیگرد:منطقه
شنبه ۱۴ میزان ۱۴۰۳
نوشته شده توسط خبرگزاری پیگرد
در پی بازداشت عمران خان، نخست‌وزیر پیشین پاکستان، موجی از تظاهرات گسترده به‌حمایت از او در اسلام‌آباد و راولپندی به راه افتاده است. هزاران نفر از هواداران وی با شعار «عمران را آزاد کنید» به خیابان‌ها آمده‌اند و این اعتراضات منجر به بسته شدن راه‌ها، قطع شبکه‌های مخابراتی و اینترنت، و ایجاد مشکلات جدی برای زندگی روزمره مردم شده است.
عمران خان، که پس از برکناری از مقام نخست‌وزیری در پی اتهامات مختلف قضایی به زندان افتاد، از پایگاه مردمی گسترده‌ای به‌ویژه در میان طبقات متوسط و پایین جامعه برخوردار است. حزب تحریک انصاف پاکستان (PTI) به رهبری عمران خان از زمان برکناری او خواستار بازگشت او به قدرت و برگزاری انتخابات جدید است. پس از دستگیری او، اعتراضات بزرگی در شهرهای مختلف از جمله در استان خیبرپختونخوا، راولپندی و پایتخت پاکستان، اسلام‌آباد شکل گرفت.
بسته شدن راه‌ها و فلج شدن شهر
یکی از نخستین تأثیرات این اعتراضات، مسدود شدن راه‌های اصلی و ایجاد اختلال شدید در عبور و مرور شهری بود. نیروهای امنیتی با بستن جاده‌ها و قرار دادن کانتینرها در ورودی‌های اصلی شهرها، تلاش کردند از ورود معترضان به مناطق حساس جلوگیری کنند. در نتیجه، شهروندان اسلام‌آباد و راولپندی که برای رفتن به محل کار، خرید و سایر امور روزمره به این مسیرها وابسته‌اند، به‌شدت آسیب دیدند.
امید رضایی، یک راننده تاکسی در اسلام‌آباد، می‌گوید: «از صبح که از خانه بیرون آمدم، تمام جاده‌ها بسته بودند. نتوانستم هیچ مسافری پیدا کنم و از همه بدتر اینکه بنزینم تمام شد و مجبور شدم ماشین را رها کنم.»
علی حسینی، یک شهروند دیگر، با ناراحتی می‌گوید: «این وضعیت غیرقابل تحمل است. ما در این شهر زندگی می‌کنیم و حالا نمی‌توانیم حتی نیازهای روزمره خود را تأمین کنیم. راه‌ها بسته شده‌اند و نه می‌توانیم به شفاخانه برویم، نه به محل کار. تمام شهر به یک زندان بزرگ تبدیل شده است.»
قطع شبکه‌های ارتباطی و اینترنت
هم‌زمان با این تظاهرات، شبکه‌های ارتباطی از جمله اینترنت نیز در بخش‌هایی از اسلام‌آباد و راولپندی به‌طور کامل قطع شده است. این اقدام به‌منظور جلوگیری از هماهنگی معترضان از طریق شبکه‌های اجتماعی و پیام‌رسان‌های اینترنتی انجام شده، اما تأثیرات منفی شدیدی بر زندگی روزمره مردم داشته است.
آمنه صدیقی، یک دانشجوی افغان که در اسلام‌آباد اقامت دارد، می‌گوید: «از دو روز پیش اینترنت قطع شده و من نمی‌توانم با خانواده‌ام در کابل تماس بگیرم. همین‌طور تمام فعالیت‌های دانشگاهی من متوقف شده است. نمی‌دانم این وضعیت تا چه زمانی ادامه خواهد داشت.»
مشکلات مردم در مواجهه با این بحران
بسته شدن راه‌ها و قطع اینترنت نه تنها زندگی شهروندان پاکستانی را تحت تأثیر قرار داده، بلکه پناهجویان افغان مقیم پاکستان نیز با مشکلات جدی روبه‌رو شده‌اند. برخی از پناهجویان که برای انجام مصاحبه‌های پناهندگی و معاینات پزشکی برنامه‌ریزی کرده بودند، حالا با خطر از دست دادن این فرصت‌ها مواجه شده‌اند.
فاطمه رضایی، یک پناهجوی افغان، می‌گوید: «من هفته‌ها منتظر این مصاحبه بودم و حالا به‌خاطر بسته شدن راه‌ها نمی‌توانم به محل مصاحبه بروم. نمی‌دانم چه باید بکنم. این وضعیت برای ما افغان‌ها که در پاکستان پناهنده هستیم، واقعاً سخت است.»
علاوه بر مشکلات مهاجران، افراد دیگری نیز در این بحران با چالش‌هایی روبه‌رو شده‌اند. محمد صدیق، یک بیمار که به‌دلیل مشکل قلبی نیاز به انتقال فوری به بیمارستان داشت، نتوانست به موقع به مراکز درمانی برسد. همسر او می‌گوید: «ما چند ساعت در ترافیک ماندیم، اما به‌خاطر بسته بودن جاده‌ها هیچ راهی برای رسیدن به شفاخانه نبود. نمی‌دانم چه کار کنیم.»
واکنش دولت و نیروهای امنیتی
دولت پاکستان برای کنترل وضعیت، اقدام به اعزام نیروهای امنیتی و مستقر کردن کانتینرها در ورودی‌های اصلی اسلام‌آباد و راولپندی کرده است. محسن نقوی، وزیر داخله پاکستان، در بیانیه‌ای هشدار داد که هیچ معترضی اجازه ورود به پایتخت را ندارد و نیروهای نظامی برای حفظ امنیت در محل مستقر شده‌اند.
او در ادامه افزود: «ما تمام تلاش خود را برای جلوگیری از خشونت‌ها به‌کار خواهیم گرفت و اجازه نخواهیم داد که امنیت ملی به‌خطر بیفتد. ارتش و پولیس آماده هستند تا از نفوذ معترضان به مناطق حساس جلوگیری کنند.»
پیشروی معترضان به سوی اسلام‌آباد
با وجود تلاش‌های امنیتی، معترضان همچنان به‌سمت اسلام‌آباد در حال حرکت هستند و در بسیاری از مناطق راولپندی و خیبرپختونخوا تظاهرات خود را ادامه داده‌اند. برخی از معترضان در مواجهه با نیروهای امنیتی از گاز اشک‌آور و در مواردی شلیک گلوله‌های پلاستیکی شکایت کرده‌اند.
اکبر محمدی، یکی از معترضان، می‌گوید: «ما برای حمایت از عمران خان به خیابان‌ها آمدیم. پولیس به ما حمله کرد و گاز اشک‌آور زدند، اما ما همچنان ادامه می‌دهیم. عمران خان باید آزاد شود و ما تا زمان آزادی او از خیابان‌ها خارج نخواهیم شد.»
پیامدهای احتمالی
این اعتراضات، که به‌نظر می‌رسد هنوز پایان نیافته است، پاکستان را با چالشی جدی مواجه کرده است. بسته شدن راه‌ها، قطع ارتباطات و ادامه اعتراضات می‌تواند به تشدید تنش‌ها و درگیری‌ها منجر شود. در حالی که دولت در تلاش است تا نظم و امنیت را برقرار کند، معترضان همچنان خواستار آزادی عمران خان و بازگشت او به قدرت هستند.
ساکنان اسلام‌آباد و راولپندی که در میان این بحران قرار گرفته‌اند، از هر دو طرف می‌خواهند که برای کاهش مشکلات مردم اقدام کنند. مهناز کریمی، یکی از ساکنان راولپندی، می‌گوید: «این وضعیت برای مردم عادی غیرقابل تحمل است. ما به‌عنوان شهروندان این کشور نمی‌خواهیم درگیر جنگ و درگیری سیاسی شویم. از هر دو طرف می‌خواهیم که به مشکلات مردم توجه کنند و راه‌حلی پیدا کنند که هم به‌نفع معترضان باشد و هم مردم عادی را دچار آسیب نکند.»
